ВОКУНИШ:Мо шаҳрвандони мамлакат шукр аз он дорем, ки дар Тоҷикистони биҳиштосо зиндагӣ дорем. Тоҷикон аз замони қадим ҳамчун халқи соҳибхирад ва маданиятпарвар ба шумор рафта таърихи кӯҳан доранд. Мардуми меҳанпарвар ва меҳнатдўсти мо имрўзҳо шукргузор аз он ҳастанд, ки дар замони истиқлолият ва дар сулҳу оромӣ умр ба сар бурда истодаанд. Соҳибихтиёрӣ моро водор сохт, ки созандаю ободкор бошем.

    Андеша: Пас аз пош хӯрдани Иттиҳоди Шӯравӣ ва коста шудани ҳокимияти давлатӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон дар як муддат ба кишвари тинҷу ороми мо вазъи нохуб ва низои дохилиро миёни мардум ба бор овард, ки ин ба қишрҳои гуногуни ҷомеа хисороти зиёдеро ба вуқуъ пайваст. Баъзе аз ҳамватанони мо аз манзилҳои истиқоматии худ маҳрум гашта, қисми зиёдашон қурбонии ҷанги шаҳрвандӣ гардиданд.

      АНДЕША: Имрӯзҳо мо дар арафаи таҷлили ҷашни 30-солагии Иҷлосияи Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон қарор дорем. Беҳтарин ва муҳимтарин амал баҳри рушди Истиқлолияти кишвар 16-уми ноябри соли 1992 дар Қасри Арбоби шаҳри Хуҷанди бостонӣ баргузор гардидани Иҷлосияи 16-уми Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон (даъвати дувоздаҳум) мебошад. Ин иҷлосия ва асноди ҳуқуқии он дар ҳифзи давлатдории миллӣ ва инкишофи ниҳодҳои демократӣ дар Тоҷикистон нақши муайянкунанда бозид.

      АНДЕША: Мардуми Тоҷикистони сулҳдӯсту сулҳпарвар ҳамавақт ва ба тавсири ҳамешагии сиёсати сулҳхоҳонаи Сарвари давлатамон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмонро тарафдори ва пуштибонӣ намуда, барои пойдории он саъю талош меварзанд. Боиси кайд аст, ки ташкилотҳои террористию экстремистиӣ, ки Ҳизби мамнуъшуда ҲНИ эълон шудаанд, мехоҳанд бо ҳар восита махсусан сайтҳои интернети фазои кишвари ободу осудаи моро вайрон созанд. Албатта дар ҷамъият ҳар гуна одамон ҳастанд.