“Дар шароити мураккабу печидаи ҷаҳони муосир хизматчиёни ҳарбии Қувваҳои Мусаллаҳ ва кормандони мақомоти ҳифзи ҳуқуқ вазифадоранд, ки барои ҳимояи марзу буми давлати соҳибистиқлоламон, ҳифзи суботи сиёсӣ ва қонунияту тартиботи ҳуқуқӣ доим омода бошанд.Мо ба фарзандони ҷасуру далери халқамон – ҳомиёни Ватани маҳбубамон эътимоди комил дорем ва бо онҳо иф

       ВОКУНИШ: Терроризм ва экстремизм яке аз падидаҳои номатлуби ҷомеа ба ҳисоб рафта, он хатар ба ҷони шаҳрвандони бегуноҳ ва заволёбии давлату миллат шуда метавонад. Мутаассифона, бо пайдо шудани интернет ва сомонаҳои иҷтимоӣ фаъолияти онҳо боз ҳам бештар гардид. Зеро онҳо ба воситаи интернет фаъолияти худро ба роҳ монда, нафарони зиёд, хусусан, ҷавононро ба гурӯҳҳои худ шомил кардан мехоҳанд.

     ВОКУНИШ:Яке аз проблемаҳои ҷаҳони имрӯза ин терроризм ва экстремизм ба ҳисоб меравад. Тамоми давлатҳои дунё кӯшиш мекунанд, ки роҳи нави мубориза бар зидди ин зуҳуроти номатлуби ҷомеаро ҳарчи зудтар пайдо намуда, онро аз решааш хушк намоянд. Ин ҷараёни хатарзо метавонад ба несту нобуд кардани халқиятҳо, миллатҳо ва давлатҳо оварда расонад. Аз таҳдиди ин зуҳуроти номатлуб тамоми ҷомеаи ҷаҳонӣ дар канор буда наметавонад.

      ВОКУНИШ: Вазъи ҷаҳони ва сиёсати имрӯзаи давлатҳои абарқудрат тақозо мекунад, ки халқиятҳои давлатҳои кучак ҳамеша зираку ҳушёр бошанд ва барои ҳимояи суботи кишвари худ камари ҳиммат баста, сиёсатмадори созандае бошанд. Зеро дар сиёсати як қатор давлатҳои собиқ Иттиҳоди Шуравӣ тағйиротҳои куллӣ ба амал омада, дар таърихи ин кишварҳо саҳифаи нав дар ҳимояти манфиатҳои давлатҳои гуногун дида мешавад.